قدردانی از هنرمندان

هنر، داستانی را تعریف می‌کند

هنر ابزار قدرتمندی است که به ما کمک می کند تا در مورد جامعه و فرهنگ‌های اطراف خود بیاموزیم و بر درک خودمان از جهان تأمل کنیم.



«یک‌سان یک‌سان» نشان دهنده مشترکات انسانی همه افراد است. این اثر زیبایی تفاوت‌های فردی را برجسته می‌کند و چگونگی غنای فرهنگ‌ها و شیوه‌های زندگی متنوع جهان ما را مورد تجلیل قرار می‌دهد.


مگنولیا گیاهی است که هم‌زمان بذر می‌دهد و برای سال بعد جوانه می‌زند. معنای شعری آن اینست که با امید به اطمینان نسبت به آنچه که خواهد آمد، می‌توان از گذشته عیور کرد. با در نظر گرفتن این حکمت از دنیای طبیعی، خیال‌پردازی ماگنولیا به عنوان یادآوری مهربانانه‌ای از زیبایی در رهایی عمل می کند.


بخش Crump Twins از دیوارنمای امید در دل خاکستر‌ها: سوگواری برای کوچه هوگان(Hope Through Ashes: A Requiem for Hogan’s Alley). رونی و رابرت کرامپ، که با نام دوقلوهای کرامپ شناخته می‌شوند، با ضرباهنگی از میان دود بیرون می‌جهند. آن‌ها از سنین پایین به عنوان دو تن از شناخته‌شده‌ترین بازیگران در ونکوور شمرده شده، و روی صحنه موسیقی محلی و ملی با نمایشی همراه با خوانندگی، رقص و کمدی، برنامه خود را اجرا می‌کنند.


«ورودی بزرگ» تصویری از شرکت کنندگانی است که در ابتدای یک پاووا (powwow)وارد محل رقص می شوند.


این اثر ادای احترامی به نقش‌های بی‌شماری است که ما در زندگی روزمره خود داریم – مراقب، رهبر، خالق، دوست و غیره. با الهام از تاب‌آوری و سازگاری افرادی که آهسته و پیوسته بین مسئولیت های خود جابه جا می شوند، «کلاه های متعدد»، نمایشی بصری از قدرت، تطبیق پذیری و زیباییِ در آغوش گرفتن هر جنبه ای از خویشتنِ خویش است.


اثری آبرنگ روی کاغذ برنج است که آرامش یک باغ کلاسیک چینی را به تصویر می کشد. چهار عنصر اصلی در طراحی یک باغ کلاسیک چینی وجود دارد: آب، سنگ، گیاهان و معماری. آنها برای ایجاد هماهنگی، درتعادل قرار دارند. خلوتگاهی در فضایی آرام برای تفکر و الهام گرفتن است. باغ چینی کلاسیک دکتر سان یات سن توسط استادکاران سوژو با استفاده از تکنیک‌های قرن پانزدهم بدون ابزار برقی، پیچ یا میخ ساخته شده است.


جیمی از سه فرزندش که مبتلا به اوتیسم هستند الهام گرفته است. اشکال و صورت‌هایی که در طراحی‌ها می‌بینید نشان دهنده تفاوت مغز اوتیسم با اعصاب مغزی معمول(نوروتیپیکال) است. تصویر سایه‌نما، کودک ۴ ساله اوست که عاشق رنگین کمان است. طیف رنگ ها نشان می دهد که اوتیسم یک طیف است.


در سکوت زندگی‌مان، اشتباهات زیادی مرتکب می‌شویم، اما برای اینکه بتوانیم پیش برویم، باید با خود مهربان باشیم و بدانیم که می‌توانیم کردار بهتری داشته باشیم. آنچه که می بینید حاکی از آن است که جیمز به عنوان یک مرد بومی دهه شصت نسبت به خودش احساس بهتری دارد. رنگ می تواند بسیار قدرتمند باشد و به اشتراک گذاری آن می تواند به بهبود جهان کمک کند.


اثرمایک فرآیند مداوم هم‌بستگی مجدد با فرهنگ و خانواده است، تجلیلی است از سفر شفابخش او برای به نیکی زیستن. او می‌خواسته است در این نقاشی از مقاومتی که در مردم می‌بیند و امیدی که در خود احساس می‌کند صحبت کند، زیرا می‌داند که ما واقعاً تنها نیستیم و پیوند دوباره ممکن است.


این نقاشی در جستجوی وحدت، تاب‌آوری و قدرت تنوع است. چهره‌های متمایز و در عین حال به‌هم‌پیوسته، نماد‌های جهانی هستند که در آن گوناگونی‌ها به جای جدایی، قدرت می‌آفرینند. در میان چالش‌هایی که مار افعی قرمزنمایانگر آن ‌است، هماهنگی از طریق خرد و درک حاکم می‌شود. این اثر نشان دهنده تعلق، هم‌زیستی و قدرت پایدار جامعه است.